დოქტორი ალექსანდრე შიშონინი, მედიცინის დოქტორი: თანამედროვე ადამიანი პოტენციური დიაბეტია

Სარჩევი:

დოქტორი ალექსანდრე შიშონინი, მედიცინის დოქტორი: თანამედროვე ადამიანი პოტენციური დიაბეტია
დოქტორი ალექსანდრე შიშონინი, მედიცინის დოქტორი: თანამედროვე ადამიანი პოტენციური დიაბეტია
Anonim

გთავაზობთ ინტერვიუს ყველაზე საინტერესო მომენტებს რუს მეცნიერთან და ექიმთან, დოქტორ ალექსანდრე შიშონინთან. თანამედროვეობის ერთ-ერთი უბედურების - შაქრიანი დიაბეტის შესახებ. დოქტორი შიშონინი ჩვენი მკითხველისთვის ცნობილია ჩვენი დროის დაავადებებთან დაკავშირებული პუბლიკაციების ციკლიდან.

მისი ხილვები ყოველთვის მოულოდნელია, ხანდახან აბსურდული, მაგრამ საბოლოოდ ისინი ჭეშმარიტი აღმოჩნდებიან. სულ რაღაც ერთი თვის წინ გამოვაქვეყნეთ მისი საინტერესო ხედვა ჰიპერტენზიის მკურნალობის შესახებ.

ჩვენ ყურადღებას ვამახვილებთ მე-2 ტიპის დიაბეტზე, რომელიც დაავადებულია დიაბეტით დაავადებულთა 95%-ზე. „ამ ტიპის დიაბეტი გამოწვეულია ორი მიზეზით – „ენერგიით მოწამვლა“და მოძრაობის ნაკლებობა. ადამიანი მოიხმარს ძალიან ბევრ ნახშირწყლებს, არ დნება კუნთების მუშაობით, ამიტომ ჭარბი დეპონირდება ცხიმის სახით.

მაგრამ უჯრედები არ შიმშილობენ, პირიქით, ისინი სავსეა გლუკოზით. ინსულინის ამ სავსებით საკმარის დონეზე, უჯრედები გადატვირთულია გლუკოზით, რაც ამცირებს უჯრედული რეცეპტორების მგრძნობელობას ინსულინის მიმართ. მათ მეტი საწვავი არ სჭირდებათ“, - ამბობს ექიმი.

ექიმო შიშონინი, რატომ გვირჩევენ ექიმები ინსულინის გამოყენებას ტიპი 2 დიაბეტის დროსაც?

- ეს არის უაზრო რჩევა გაუნათლებელი ექიმებისგან. რატომ შეჰყავთ დამატებითი ინსულინი ადამიანს, რომელსაც აქვს საკუთარი? საკუთარი ინსულინის წარმომქმნელი სისტემის ატროფია? სხეულს არ უყვარს ჭარბი რაოდენობა და თიშავს ყველა არააქტიურ ფუნქციას.

ვარჯიშის გარეშე, კუნთების ატროფია: თუ ტესტოსტერონის ინექციებს ებრძვით, სხეული შეწყვეტს საკუთარი თავის შექმნას; თუ ინსულინს დაამარცხებ, ბეტა უჯრედები გამორთულია… 2 ტიპის დიაბეტის დროს ინსულინის რეცეპტორების მგრძნობელობა მცირდება სრულიად ბუნებრივი მიზეზების გამო. ნახშირწყლები ორგანიზმში უკვე იმდენია, რომ უჯრედები იწყებენ შეშუპებას…

საკმარისია ადამიანმა სარბენ ბილიკზე 40 წუთი სირბილი და მისი რეცეპტორების დაქვეითებული მგრძნობელობა იდუმალებით ქრება. იმის გამო, რომ გლუკოზა კუნთებში დნება და უჯრედები იწყებენ კარების გაღებას „საჭმელის მისაღებად“.

ცნობილია, რომ ახლა ბავშვებსაც ეწყებათ „სენილი“, ე.ი. ტიპი 2 დიაბეტი…

- ასოცირდება სოდასთან, ჩიფსებთან, შოკოლადებთან, მუდმივ საჭმელთან. მშობლების ბრალია - უკაცრავად, მაგრამ დედას ქონის ბურთულად ხედავ და შვილს საჭმლით ასხამდა, სანამ ისიც არ გახდებოდა. და ჩნდება კითხვა, არის თუ არა ეს კავშირი გენეტიკასთან თუ საშინაო კულტურასთან, უფრო სწორად კულტურის ნაკლებობასთან.

დედას ეკითხები, რით აჭმევს შვილს და ის გიპასუხებს - რასაც ჩვენც ვჭამთ: დილით ფაფა, მაგრამ უთუოდ სენდვიჩი თეთრი პურით. მაკარონი და პური სადილი სკოლაში, კატლეტები კარტოფილით და პური ვახშამზე. და როგორც დანამატი, სხვათა შორის, ივსება ჩიფსებით, სოდაით, კანფეტებით.და რას უნდა ველოდოთ? გასაოცარია, რომ ეს ბავშვი ჯერ კიდევ ცოცხალია… რამდენიმე წელიწადში ის ინვალიდი გახდება.

უარყოფთ თუ არა დიაბეტის გენეტიკურ მიდრეკილებას?

- როცა ექიმი ვერ პასუხობს, რა არის დაავადების მიზეზი, მას აქვს მზა პასუხი: ეს არის მემკვიდრეობითი და ამას თავად პაციენტები ხვდებიან: ჩემი დაავადება მემკვიდრეობითია, დედაჩემს ჰქონდა პრედიაბეტი, ეს არის მემკვიდრეობითი. ჩვენთან ერთად. ექიმი გახარებული უქნევს თავს და თანხმდება… აი, როგორ ხდება: ბებიას ჰქონდა პრედიაბეტი, დედას გარკვეული ასაკში განუვითარდა დიაბეტი, ბავშვს კი ბავშვობიდან 2 ტიპის დიაბეტი აქვს..

მიუხედავად გენეტიკური მიდრეკილებისა, ბებია და დედა სრულწლოვანებამდე იტანჯებოდნენ, რადგან მათ ბავშვობაში არ არსებობდა ჩიფსები, სწრაფი კვება, სოდა, ფინანსური შესაძლებლობები. და მათ შვილს აქვს ეს ყველაფერი და ტიპი 2 დიაბეტიც, ბონუსად… აი, გენეტიკის როლი. გაიგე, მიდრეკილება მხოლოდ შესაძლებლობაა…

თანამედროვე ადამიანი პოტენციური დიაბეტია, რადგან ტკბილ ცხოვრებას აქვს მწარე შედეგები.

Image
Image

რა არის დიაბეტის საშიშროება და როგორ მკურნალობს მას მედიცინა?

- საერთოდ არ კურნავს მას. თუ „მკურნალობაში“იგულისხმება დაავადების აღმოფხვრა, ის აქ გამოუსადეგარია.

მედიცინა უბრალოდ აკონტროლებს სიმპტომებს და იბანს ხელებს მისგან. და მხოლოდ რამდენიმე კლინიკაში მსოფლიოში, ჩვენში, მაგალითად ისრაელში, ტიპი 2 დიაბეტი რეალურად მკურნალობს, ანუ აღმოიფხვრება.

მე აგიხსნით, რატომ აფერხებს და კლავს დიაბეტი ადამიანს. სისხლში ჭარბი გლუკოზა თავის ძირითად დარტყმას აყენებს სისხლძარღვთა სისტემას და ჯერ კაპილარებს, რაც იწვევს კაპილაროპათიას. ისინი ძალიან თხელია და გასაგებია, რატომ უჭირს ასეთ ვიწრო არხებს სქელი სიროფის გადატანა, ვიდრე სუფთა, უშაქრო სისხლი.

კაპილარული ქსელი კვდება. დიაბეტით დაავადებულებს უვითარდებათ რეტინოპათია, რადგან ბადურას აქვს ძალიან თხელი და დელიკატური კაპილარული ქსელი.

იგივე მიზეზით ქრება პოტენცია; იტანჯება ქვედა კიდურები, ჯერ მგრძნობელობის დაკარგვა, შემდეგ განგრენა ვითარდება, დიაბეტით დაავადებულებს ხშირად უხდებათ ფეხები და ფეხების ამპუტაცია.და საბოლოოდ, თირკმელები იწყებენ უკმარისობას, რადგან სხეული ცდილობს ორგანიზმიდან შაქრის გამოდევნას შარდით, რაც იწვევს ნეფროპათიას. და…გამარჯობა ჰემოდიალიზი!

დაზარალდება როგორც ნერვები, ასევე დიდი სისხლძარღვები, რადგან ნერვული ბოჭკოების სისხლით მომარაგება ხდება ძალიან თხელი სისხლძარღვების მეშვეობით… სისხლძარღვების დაზიანება იწვევს მათი კედლების ელასტიურობის დაკარგვას და სისხლის ცუდად რეგულირებას. წნევა, როგორც ჭურჭლის გლუვი კუნთები.

დიაბეტური ნეიროპათია გამოხატულია მგრძნობელობის დაკარგვით სხეულის დისტალური (შორეული) ნაწილების და უპირველეს ყოვლისა ხელებისა და ფეხების მიმართ. დიაბეტიანმა შეიძლება ვერ იგრძნოს, ხეს ეხება თუ ლითონს, ფეხებით ვერ ხვდება, როგორ ცხელა ქვიშა, მაგალითად. მას შეუძლია ჩაიცვას ფეხსაცმელი, ჩაიცვას მთელი დღე, მიიღოს სიმინდი და მხოლოდ საღამოს შეამჩნიოს.

შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულთა ფეხებზე შეუხორცებელი ჭრილობები ზუსტად არ შეხორცდება აღნიშნული მიზეზების გამო. თუ გულის მაკონტროლებელი ნერვები დაზიანებულია, იწყება მიოკარდიუმის პრობლემები, მაგრამ ნელა.თუ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ნერვები დაზიანებულია, ირღვევა მისი ფუნქცია - ხან ყაბზობა, ხან ფაღარათი. თუ საავტომობილო ნერვები დაეცემა დიაბეტის ზემოქმედების ქვეშ, ხდება ტკივილი და სპაზმი, ადამიანი ღამით ვერ იძინებს ტკივილის გამო. ყველაფერი მტკივა!

აბი არ კურნავს დიაბეტს

„სისხლში შაქრის ნორმალიზება შესაძლებელია ორი გზით - ტაბლეტების დახმარებით, ე.ი. თავის მოკვლა ან დიეტისა და მოძრაობის შეცვლით, ანუ თავის განკურნების გზით, არწმუნებს ექიმი შიშონინი. - არჩევანი პაციენტის ხელშია, მაგრამ უმეტესობა, სიზარმაცის და სუსტი ნების გამო, ირჩევს გზას სიკვდილის, ტკივილის, სიბრმავისა და განგრენისკენ…

1 ტიპის დიაბეტის შესახებ, ექიმები მტკიცედ აცხადებენ, რომ რადგან ეს აუტოიმუნური პროცესია, მხოლოდ ინსულინის ინექციებია გამოსავალი. თუმცა, ეს არ არის დაავადებისგან განთავისუფლება, არამედ პალიატიური ხსნარი გარედან ინსულინით.

იგივეა ტიპი 2 დიაბეტის შემთხვევაში, რომელიც დიაბეტით დაავადებულთა 95%-ს აწუხებს.მოსწავლეებს ეუბნებიან, რომ ამ ტიპის დიაბეტის „მკურნალობა“ტაბლეტებით ხდება. ატყუებენ მათ. ტაბლეტები არ კურნავს დიაბეტს. ისინი უბრალოდ ასუფთავებენ სისხლს შაქრისგან, ნიღბიან სიმპტომებს, ე.ი. ხალიჩის ქვეშ ნაგავს წმენდენ. და რჩევა, რომელსაც ისინი აძლევენ დიაბეტით დაავადებულებს, არასწორია.

დიაბეტურის პანკრეასი უკვე გადატვირთულია მის მიერ შთანთქმული დიდი რაოდენობით ნახშირწყლების გამო - შაქარი, კარტოფილი, მაკარონი, ბრინჯი, ყურძენი და სხვა ხილი, ჭარხალი, გოგრა, სტაფილო, წიწიბურას ფაფა და ა.შ. კვების შესახებ მავნე რჩევებს თავად ექიმები აძლევენ. ისინი გვირჩევენ, მაგალითად, წიწიბურას მიირთვათ, საკუთარი თავის მოტივაციას იმით, რომ ის შეიცავს რკინას.

მაგრამ 100 გრ წიწიბურადან 75 გრამი შაქარია. და არ აქვს მნიშვნელობა ისინი სწრაფია თუ ნელი, ეს ყველაფერი ნახშირწყლებია. ამ სულელური რჩევის მიცემით, მიირთვათ წიწიბურა და არაუმეტეს ერთი ნაჭერი შავი პური (მისი წონის ნახევარიც ნახშირწყლებია), კარგი ექიმი დიაბეტით დაავადებულს მეტფორმინს უნიშნავს. რაც ხელოვნურად ზრდის რეცეპტორების მგრძნობელობას ინსულინის მიმართ. ანუ რაღაც გასაღები ჩნდება, რომლითაც ექიმი არღვევს უჯრედის საკეტს და იქ ძალით ასხამს სისხლში მცურავ გლუკოზას.

ექიმის ამოცანა მარტივია - მან "შეასრულა თავისი საქმე". და რა დაემართება უჯრედს, მისი პრობლემა აღარ არის. მისი მიზანია სისხლში შაქრის შემცველობის შემცირება. ეს თითქოს სისხლში შაქრის მომატებული დონე ცუდია, მაგრამ თუ ჩვენ მოვახერხეთ უჯრედების შიგნით ნაგვის გაწმენდა, მაგრამ ეს არ ჩანს, მაშინ კარგია. მეტფორმინის დანიშვნით ექიმი რეალურად ქმნის ონკოლოგიური დაავადებების განვითარების წინაპირობას. ამაზე შემდეგ ჯერზე ვისაუბრებთ…“, აჯამებს შიშონინი.

გირჩევთ: